این عادتهای روزمره باعث آسیب به پوست میشوند
-
حمام آب داغ یا شستشو با آب داغ
شستشو با آب داغ، لایهی سطحی پوست و پوشش اسیدی را که از پوست در برابر عوامل آسیبزای محیط اطراف محافظت میکند، ازبین میبرد. این حالت میتواند باعث تحریک، خشکی و پوستهپوستهشدن پوست شده و شرایطی مثل اگزما، روزاسه، پسوریازیس و آکنه را تشدید کند.
پوست خود را با آب ولرم بشویید. این که برخی افراد توصیه میکنند برای بازکردن منافذ پوست، باید ابتدا آن را با آب داغ بشویید و سپس برای بستن منافذ، آن را با آب سرد بشویید، نادرست است. شستن پوست با آب خیلی گرم یا خیلی سرد باعث خشکی بیشازحد پوست و حتی پارگی رگها میشود.
-
کمبود خواب
تأثیر خواب بر روی پوست با تحقیقات متعدد تأیید شده است. هورمونهای رشد در مراحل ابتدایی و انتهایی خواب ترشح میشوند، که مسئول زیبایی پوست هستند. این هورمونها به تولید سلولها، سنتز کلاژن و کاهش تجزیه پروتئین کمک میکنند. به عبارت دیگر، افزایش هورمونهای رشد در طول شب باعث ترمیم پوست میشود. این هورمونها فقط در مراحل ابتدایی و عمیق خواب ترشح میشوند.
وقتی مغز از این دوره خواب عمیق محروم باشد، بدن این هورمونها را ترشح نمیکند. در نتیجه، هورمون استرس که کورتیزول نام دارد، به میزان بیشتری ترشح شده و باعث شکستهشدن کلاژن میشود. کورتیزول اضافی میتواند باعث افزایش التهاب و شکستن کلاژن شود که در نهایت خطوط ریز، چینوچروک و آکنه افزایش پیدا میکند. حساس شدن پوست نیز میتواند ناشیاز کمبود خواب باشد. کمبود خواب باعث میشود تا پوست کمتر بتواند در برابر مواد شیمیایی و آلایندههای محیط اطراف از خود محافظت کند.
-
لایهبرداری بیشازحد
لایهبرداری مؤثر باعث شفافیت و درخشندگی فوری پوست و پاکسازی سلولهای مُرده شده و پوست را سالمتر و شادابتر نشان میدهد. متأسفانه مرز باریکی بین لایهبرداری مؤثر و لایهبرداری بیشازحد وجود دارد. لایهبرداری بیشازحد میتواند باعث کاهش شادابی پوست شود، آن را بیشتر مستعد آسیب توسط نور فرابنفش خورشید کند، باعث آغاز پاسخ التهابی، کاهش عملکرد سد لیپیدی پوست و در نهایت افزایش حساسیت پوست شود که همگی باعث تسریع پیری پوست میشوند.
نشانههای بارز لایهبرداری بیشازحد پوست شامل موارد زیر است:
- خشکی پوست
- قرمزی و خارش پوست
- حساسیت پوست
- سفتشدن پوست
- آکنه یا جوش
اگر این علائم از لایهبرداری زیاد را دارید، با متخصص پوست مشورت کنید. آنها نرمکنندههای آرامبخش و مرطوبکنندههای محافظتی را تجویز میکنند. محافظت در برابر آفتاب ضروری است، به همین دلیل از ضدآفتاب حاوی دیاکسید تیتانیوم یا اکسید روی که پوست را تحریک نمیکنند، استفاده کنید.
-
مصرف نوشیدنیهای کافئیندار مثل قهوه
برای اینکه صورتی جوان و حجیم داشته باشید، از مصرف کافئین خودداری کنید. مانند نمک و الکل، کافئین باعث دهیدراتهکردن (کمآبی) بدن میشود. کافئین باعث افزایش فعالیت کبد و تجمع سم در بدن میشود. وقتی سم زیادی در بدن وجود داشته باشد، مقدار کمی از آن به پوست میرسد و عملکرد طبیعی آن را مختل میکند.
اگرچه کافئین میتواند خاصیت ملینی (ضد یبوست) داشته باشد، به دلیل اینکه باعث کمآبی بدن میشود، تأثیر منفی بر روی پوست دارد. پوست کمآب (دهیدراته) دچار التهاب (قرمزی) و پیری زودرس (ازدست دادن کلاژن) میشود. بدون وجود آب کافی برای پاکسازی بدن، تجمع مواد سمی در بدن میتواند باعث ایجاد جوش شود. سعی کنید بعد از نوشیدن قهوه، یک لیوان آب بنوشید تا اثر منفی آن را که کمآب کردن بدن است، ازبین ببرید.
-
غذاهای غنی از کربوهیدرات
مصرف غذاهای غنی از قند، باعث تغذیه باکتریها و افزایش ترشح انسولین میشود، که در نتیجه آن التهاب ایجاد میشود. در نهایت، مجموعهای از عوارض جانبی مرتبط با پوست مثل تسریع پیری پوست، کاهش کلاژن، از دستدادن قابلیت ارتجاعی و ایجاد چین و چروک رخ میدهد. خوردن غذاهای غنی از آنتیاکسیدان میتواند آسیب اکسیداتیو به پوست را بهبود بخشیده و پوست را جوانتر، سالمتر و درخشانتر کند.
دیدگاه